**ก่อนอื่น ต้องทำความเข้าใจก่อนว่า ผมไม่ได้บอกให้คุณเชื่อ.. ในสิ่งที่ผมประสบมา
ทุอย่างที่ผมเล่า คือเรื่องจริงที่ผม ประสบมา
และให้คิดเสียเป็นเรื่องราว นิยายสนุกๆ
ช่วงเย็นๆบางวันผมมักไปนั้งสมาธิ ในโบสถ์กับตาหลวง
ซึ่งตอนนั้นเพื่อนๆหลายคนหาว่าผมเป็นบ้า
แต่ผลการเรียนผม อยู่ 3.9 ถึง 4.00 ตั่งแต่ป.1-ถึงป.5 ลำดับที่1 ของห้องทุกปี
ตอน 11 ขวบ ผมเคยไปนั้งสมาธิ ใต้ต้นไม้ในโรงเรียนช่วงพักเที่ยง

จากสายตาของคนอื่นๆ อาจมองว่าผมเพี้ยน 

จึงมีรุ่นพี่คนหนึ่ง ปาก้อนดินใส่ผม จนหัวโน
ตั้งแต่นั้น มาผมก็เลยไม่ค่อยได้นั้งสมาธิอีก

ตอนประมาณ 12ปี โดยประมาณ

ผมฝันว่า ผมตื่นขึ้นมาในตอนเช้า ประมาณ 6 โมง อากาศแจ่มใส
ผมเดินไปยังสะพานข้ามคลองข้างบ้าน ขณะยืนอยู่บนสะพาน 

ผมมองไปตามถนน เห็นพระกำลังเดินบิณฑบาต มองคนกำลังใส่บาต 

จู่ๆก็มีแสงสว่างจ้าจากท้องฟ้าตรงที่ผมยืนอยู่ ช่วงดวงอาทิตย์ประมาณสิบนาฬิกา ซึ่งผมยื่นหันหลังอยู่ ชาวบ้านและพระ หันไปมอง และแสงนั้นก็จางลงที่ละนิด

ชาวบ้านบอกว่านั้นพระพุทธเจ้านิ
ผมหันหลังกลับไปมอง เห็นพระพุทธเจ้ากำลังนั้งสมาธิ แล้วท่านตรัสว่า

"อีกไม่นาน ก็จะถือกำเนิดศาสดา องค์ใหม่ของโลก"

ผมหันกลับไปมอง เห็นพระและชาวบ้าน นั่งพับเพียบและพนมมืออยุ่ตรงหน้าผม
ผมยื่นอยู่ด้วยความมึนงง และก็เดินกลับบ้าน

(ขยายความ: ซึ่งพระและชาวบ้านที่นั้งพนมมือยู่นั้น แท้จริงแล้วกำลังกราบไหว้ พระพุทธองค์ที่กำลังปรากฎอยู่ทางด้านหลังผม ซึ่งผมยื่นกั้นกลางอยู่ ที่ผมยืนงงอยู่นั้นเพราะความตกใจที่เห็นพระและชาวบ้านมานั่งอยุ่ตรงหน้าซึ่ง ก่อนหน้ายังเห็นยืนบิณฑบาตอยู่ตรงโน้น 

และเห็นใบหน้าชาวบ้านซึ่งเป็นผู้หญิงชราและพระสงฆ์ เปี่ยมไปด้วยความสุข )

นั้นคือความฝัน ที่ผมเคยฝันตอนเด็กๆครับ ผมเก็บความฝันนี้ไว้เป็นสิบปี ไม่เคยเล่าให้ใครฟังเลยไม่รู้ว่าทำไม เพิ่งเล่าให้คนอืนฟั่ง เมื่อ 1-2  ปีก่อนนี้




และอีกหนึ่งเหตุการณ์หลังจากที่ผมฝันเห็นพระพุทธเจ้า อันนี้เรื่องจริงครับไม่ใช่ความฝัน
ตอนนั้น อายุประมาณ 12

ตอนช่วงเย็นๆเกือบอาทิตย์ตก ผมเดินมาจากสวนตรงไร่นา เพื่อจะกลับบ้าน 

ผมมองไปบริเวณที่เป็นวัดที่อยู่ข้างหน้าประมาณ 1กม. 

ผมเห็นต้นไม้ขนาดใหญ่ 3 ต้น ใหญ่มากเหมือนกับต้นไม้โบราณ 

ซึ่งตอนนั้น ต้นไม้ขนาดใหญ่มีอยู่จริงเพียงต้นเดียวในวัดคือต้นประดู่

ซึ่งสามารถมองเห็นได้จากที่ผมเดินอยู่ แต่ผมกลับมองไม่เห็น กลับเห็นต้นไม้ 3 ต้นที่มีขนาดใหญ่กว่ามาก ผมเดินไปจองไปด้วยความแปลกใจและไม่ตาฝาดอย่างแน่นอน ในใจคิดว่าผมต้องไปดูให้ถึงที่ว่ามันคือต้นอะไร 

แต่ทันทีที่ผมละสายตาจากต้นไม้นั้น ผมเดินไปถึงบ้านจนลืมเรื่อง ที่จะไปดูต้นไม้ในวัดที่อยู่ตรงเยื้องกับบ้านผม โดยสิ้นเชิ้ง กว่าที่ผมจะนึกขึ้นได้ว่าจะต้องไปดูต้นไม้นั้น เห็นการณ์นั้นก็ผ่านไปแล้ว 3 วัน 

ผมเล่าเรื่องนี้ให้กับพ่อและแม่ฟัง เมื่อ 2-3 ปี นี้เอง ท่านบอกว่าต้นไม้นี้มีอยู่จริงในวัด และบริเวรรอบๆ 

เมื่อก่อน    ผมถึงกับอึ้งเลย...